Αναζήτηση μνημείων

Ο μονόχωρος ναός της Παναγίας, στο κέντρο του οικισμού, σε μία δεύτερη φάση επεκτάθηκε προς τα δυτικά. Οι δύο οικοδομικές φάσεις αντιστοιχούν και στα δύο στρώματα του τοιχογραφικού διακόσμου που κοσμούν το εσωτερικό του. Το παλαιότερο, στο ανατολικό και κεντρικό τμήμα, χρονολογείται στον πρώιμο 14ο αι., εποχή κατά την οποία ιδρύθηκε ο ναός. Το εικονογραφικό του πρόγραμμα περιλαμβάνει ευαγγελικές σκηνές με τον κύκλο των Παθών στην βόρεια πλευρά. Μεγάλο μέρος του πρώτου στρώματος είναι σφυροκοπημένο προκειμένου να επιτευχθεί καλύτερα η πρόσφυση του επόμενου τοιχογραφικού στρώματος. Οι ιδιαιτερότητες στην τεχνική και την εικονογραφία, κυρίως των σκηνών των Παθών, έχουν συνδέσει τη ζωγραφική του ναού με ένα καλλιτέχνη γνώστη και της βενετικής τέχνης του 14ου αι., σε σχέση και με μία μικρή ομάδα ανάλογων μνημείων του νησιού. Το μεταγενέστερο στρώμα που αναπτύσσεται στο δυτικό τμήμα του ναού και φαίνεται ότι δεν επικάλυψε τον ανατολικό τοίχο ιστορήθηκε το 1431/32 με δαπάνη της οικογένειας του Γεωργίου Μαρκατάτου. Μεγάλο μέρος του καταλαμβάνει ένας εκτενής θεομητορικός κύκλος που ξεκινά με τη σκηνή των Προσφορών του Ιωακείμ και τελειώνει με τον Ευαγγελισμό της Παναγίας στο Φρέαρ. Από τον ναό αυτό πιθανόν προέρχεται και η φυλασσόμενη στον κεντρικό ναό του οικισμού εικόνα του μεγάλου ζωγράφου της Κρητικής Σχολής Αγγέλου, του β΄ τετάρτου του 15ου αι., η οποία απεικονίζει τον Χριστό ως Άμπελο σύμφωνα με το σχετικό χωρίο από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο (15.1-7).