Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου (Πύργος Μονοφατσίου)
Από τον αρχικό τρίκλιτο ναό σήμερα σώζονται το κεντρικό και το νότιο κλίτος, αφιερωμένα στον Άγιο Γεώργιο και τον Άγιο Κωνσταντίνο αντίστοιχα. Το σημερινό βόρειο κλίτος του Αγίου Γεωργίου φέρει τοιχογραφικό διάκοσμο του τέλους του 13ου αι., χαρακτηριστικό της αρχαΐζουσας τέχνης της περιόδου, στον οποίο ξεχωρίζουν οι έξι σκηνές του βίου και του μαρτυρίου του τιμωμένου αγίου. Το κλίτος του Αγίου Κωνσταντίνου, σύμφωνα με τις δύο κτητορικές επιγραφές, ιδρύθηκε το 1314/15 από τον Γεώργιο Παχνούτη, ενώ όπως έχει παρατηρηθεί, ιστορήθηκε από δύο ζωγράφους. Το εικονογραφικό πρόγραμμα του ναού αποκλίνει από το καθιερωμένο, αφού στον χώρο του ιερού βήματος αντί για την Ανάληψη και την Πεντηκοστή υπάρχουν τέσσερις ευαγγελικές σκηνές, καθώς και τέσσερις σκηνές από τον βίο του Μεγάλου Κωνσταντίνου: η Γέννηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η Μεταφορά του ως βρέφος στην αυλή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, η Ευλογία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης από τον Χριστό και μία παράσταση που αποτελεί συμφυρμό της μάχης στη Μουλβία γέφυρα και της εισόδου του Μεγάλου Κωνσταντίνου στη Ρώμη μετά τη μάχη. Έχει υποστηριχθεί ότι οι μοναδικές αυτές γνωστές στη μνημειακή ζωγραφική σκηνές από τον βίο του Μεγάλου Κωνσταντίνου ακολουθούν ως πρότυπό τους ένα ρωμανικό εικονογραφημένο χειρόγραφο.
