Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Φ(α)λάνδρας
Η μονή Αγίου Γεωργίου Φ(α)λάνδρας βρίσκεται στο ύψωμα της Φαιστού, μόλις 100 μ. ΝΔ της εισόδου του αρχαιολογικού χώρου. Άγνωστη παραμένει η ακριβής εποχή ίδρυσής της, αν και το σωζόμενο καθολικό της χρονολογείται στην ύστερη βενετική περίοδο. Η ύπαρξη της μονής του Αγίου Γεωργίου του «Δούβρικα» ή της Φαλάντρας μαρτυρείται σε παραχωρητήριο έγγραφο τον Φεβρουάριο του 1586 προς τον οσιώτατο πατέρα Αυξέντιο Λουμπίνα με καταγραφή όλης της κινητής περιουσίας της. Επιπλέον μαρτυρίες για την λειτουργία της την περίοδο της τουρκοκρατίας αποτελούν τα δικαιοπρακτικά τούρκικα έγγραφα του ύστερου 17ου και πρώιμου 18ου αι., ένα εκ των οποίων αναφέρει τον ηγούμενο της Νεόφυτο Τζώρτζη. Η λειτουργία της σταματά με την καταστροφή της από τους Τούρκους κατά την επανάσταση του 1821. Το ιδιαίτερα ευρύχωρο καθολικό ανήκει στον τύπο των μονόχωρων καμαροσκέπαστων ναών, ενώ στη ΒΔ γωνία σώζεται, όχι στο αρχικό του ύψος, το πυργόμορφο καμπαναριό, ανάλογο με αυτό της μονής Βροντησίου. Ο ναός ήταν μάλλον δίκλιτος, όπως συμπεραίνουμε από το μεγάλο τόξο της βόρειας πλευράς, που διακρίνεται εξωτερικά. Τα κτήρια που περιέβαλλαν το καθολικό ήταν ερειπωμένα στο σύνολό τους ήδη στα τέλη του 19ου αι. Σήμερα πλέον έχει χαθεί κάθε ίχνος των κτισμάτων, καθώς χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό υλικό τη δεκαετία του 1950.
