Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου (Αβδού)
Ο μονόχωρος θολοσκέπαστος ναός του Αγίου Κωνσταντίνου βρίσκεται ένα χλμ. δυτικά του οικισμού Αβδού. Πρόκειται για ένα λιτό κτίσμα με ένα υψηλό οξυκόρυφο θύρωμα ως είσοδο στην δυτική πλευρά του. Στο εσωτερικό ο ναός φέρει τοιχογραφικό διάκοσμο που ολοκληρώθηκε το 1445 από τα αδέλφια Μανούηλ και Ιωάννη Φωκά, ο πρώτος εκ των οποίων τοιχογράφησε τον ναό του Αγίου Γεωργίου στην Απάνω Σύμη (1453) και του Αγίου Γεωργίου στην Έμπαρο (1436/37). Η αναφορά στην κτητορική επιγραφή του τότε Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγου (1425-1448), ως χρονολογικού προσδιορισμού, όπως συναντάται και σε λίγες ακόμη εκκλησίες του νησιού, έχει ερμηνευθεί ως δήλωση του φρονήματος των υπόδουλων Κρητικών οι οποίοι προσδιόριζαν τη συνείδησή τους μέσα από την αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης. Το εικονογραφικό πρόγραμμα του ναού περιλαμβάνει σκηνές του χριστολογικού κύκλου, καθώς και σκηνές από τον σπάνιο σε κρητικούς ναούς κύκλο του αγίου Κωνσταντίνου. Ανάμεσα στις άλλες παραστάσεις θα πρέπει να μνημονευθεί η επίσης σπάνια απεικόνιση, στο μέτωπο της κόγχης του ιερού, του αγίου Φανουρίου, ως διακόνου. Η ίδια παράσταση που συναντάται και στο καθολικό της μονής του Αγίου Νικολάου στον Ζαρό, μαρτυρεί τη διάδοση της λατρείας του αγίου στην Κρήτη κατά τον 15ο αι. Η υψηλού επιπέδου ζωγραφική στους ναούς που ιστόρησαν οι Φωκάδες, χαρακτηρίζεται από τάση ακαδημαϊσμού, η οποία θεωρείται ως το τελευταίο στάδιο εξέλιξης πριν την οριστική διαμόρφωση της κρητικής σχολής, γεγονός που κατατάσσει τους δύο ζωγράφους στους άμεσους προδρόμους της.
