Ιερά Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας
Η σημερινή Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας με έδρα την πόλη της Ιεράπετρας, καταλαμβάνει το νότιο και το ανατολικό τμήμα του νομού Λασιθίου και περιλαμβάνει τις πρώην επαρχίες Ιεράπετρας και Σητείας, καθώς και τις κοινότητες Καλού Χωριού Μεραμπέλλου και Κάτω Σύμης Βιάννου. Η Μητρόπολη προήλθε από τη συνένωση της Επισκοπής Ιεραπύτνης που αποτελεί μία από τις αρχαιότερες επισκοπές της Κρήτης, με τον επίσκοπό της να συμμετέχει ήδη το 343 μ.Χ. στη Σύνοδο της Σαρδικής, και της επισκοπής Σητείας που έχει ιδρυθεί από τον 7ο ή 8ο αι. Η Επισκοπή Ιεραπύτνης περιελάμβανε τις επαρχίες Μεραμβέλλου, Λασιθίου και Βιάννου. Με τη δημιουργία όμως της Επισκοπής Πέτρας η οποία εμφανίζεται ήδη από τον 10ο αι., η Επισκοπή Ιεραπύτνης ονομάσθηκε Ιεράς, ενώ αποσπάσθηκε μέρος της περιφέρειάς της για να ενσωματωθεί στην Πέτρας. Οι Επισκοπές Ιεράς και Σητείας ενοποιήθηκαν τον 19ο αι., αρχικά με το όνομα Ιεροσητείας, ενώ από το 1962 ως Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας. Τη μεσοβυζαντινή περίοδο, καθεδρικός ναός της Επισκοπής Ιεράπετρας ήταν ο ναός της Παναγίας της Επτάτρουλλης, στον οικισμό Επισκοπή, ενώ ως καθεδρικοί της Επισκοπής Σητείας φαίνεται ότι εναλλάξ χρησιμοποιήθηκαν ο ναός της Παναγίας στην Απάνω Επισκοπή και ο ναός των Αγίων Αποστόλων στην Κάτω Επισκοπή.
